این شکل زیبا که حاصل از روشن شدن ابرهای میان ستاره ای در اثر نور و تشعشعات ساطع شده از ستاره های اطراف است سحابی سر اسب نام دارد.

آیا میدان های مغناطیسی میتوانند اطلاعاتی در مورد تشکیل و تکامل کهکشان های مارپیچی در اختیار ما بگذارند؟

دانشمندان موفق شده‌اند با بررسی تصاویر تلسکوپ‌های فضایی، میادین مغناطیسی که عامل شکل‌گیری کهکشان‌های مارپیچی هستند، مشخص کنند.

تیمی از اخترشناسان می گوید که کهکشان راه شیری حدود ۳.۵ میلیون سال قبل شاهد فوران عظیم انرژی در اثر یک انفجار بوده است.

نظریه‌پردازان می‌گویند که جهان‌های پیشین قبل از جهان کنونی وجود داشته‌اند و آثاری از سیاه‌چاله‌های مرده که بقایای جهان قبلی هستند را می‌توان در تابش زمینه کیهانی شناسایی کرد.

امروز 26 تیر ماه زادروز "ژرژ لومتر" کشیش، فیزیکدان و اخترشناس بلژیکی است که در بسط نظریه "مهبانگ" نقش داشت. به همین دلیل "گوگل" امروز لوگوی خود را به افتخار این دانشمند، به عکس انیمیشنی از وی تغییر داد.

تلسکوپ‌های فضایی هابل و گایا برای دستیابی به دقیق‌ترین و به‌ روزترین اندازه‌گیری میزان انبساط جهان هستی، به طور همزمان به کار گرفته شدند و داده‌های جدیدی را ارائه کردند.

"ویکتور فرانتس هس"(Victor Francis Hess) فیزیکدان اتریشی- آلمانی و کاشف "تابش کیهانی" در 24 ژوئن 1883 چشم به جهان گشود.

محققان توانستند با استفاده از حساس‌ترین آشکارساز جهان، اندازه موثر ذرات "ماده تاریک" (Dark Matter) را به دقیق‌ترین میزان خود محدود کنند.

روز 20 مه سال 1964، "رابرت وودرو ویلسون"Robert Woodrow) Wilson) و "آرنو آلان پنزیاس"(Arno Allan Penzias) برای نخستین بار "تابش زمینه کیهانی"(Cosmic Microwave Background radiation) را کشف کردند.