یک تیم بین‌المللی از ستاره‌شناسان قصد دارد از داده‌های امواج گرانشی برای آشکار کردن فرآیند شکل‌گیری که باعث ایجاد نخستین ابرسیاهچاله‌ها شده، استفاده کنند.

در میدان دید این تصویر تلسکوپی باکیفیت دو کهکشان درخشان به چشم می خورد: کهکشان مارپیچی میله ای NGC ۵۱۰۱ (بالا سمت راست) که درست از روبرو دیده می شود، و سامانه ی NGC ۵۰۷۸ که آن را تقریبا از لبه می بینیم. دوری زاویه ای این دو در آسمان سیاره ی زمین حدود

سحابی چشم گربه (NGC ۶۵۴۳) در فاصله ی ۳۰۰۰ سال نوری زمین، یکی از شناخته شده ترین سحابی های سیاره ای (سیاره‌نما) در آسمان است.

انتظار می‌رود که این کشف محققان دانشکده فیزیک و موسسه CRANN دانشگاه ترینیتی دوبلین، درک دانشمندان را از ماهیت اساسی نور تغییر دهد.

سه‌شنبه، ۲۱ اردیبهشت‌ماه، عوامل مأموریت فضایی کپلر، فهرست جدیدی از ۱۲۸۴ سیاره جدید فراخورشیدی را منتشر کردند

درست صد سال پس از ارایه ی نظریه ی نسبیت عام توسط آلبرت اینشتین، دانشمندان از حدود ۳۰۰۰ کهکشان باستانی نقشه برداری کرده و تایید کرده اند که این قوانین در روزگار آغازین کیهان هم برقرار بوده.

در یک اکتشاف مشارکتی که ستاره‌شناسان را مشتاق استفاده از بزرگترین تلسکوپ رادیویی در نیمکره جنوبی زمین برای حل اسرار کهکشان کرده، تلسکوپ SALT آفریقای جنوبی موفق به شناسایی نخستین تپ‌اختر کوتوله سفید شد.