محققان دانشگاه‌های پادوا و بولونا واقع در ایتالیا با مقایسه ساختار تونل‌های گدازه زمین با ساختار این تونل‌ها در مریخ و ماه دریافتند این تونل‌ها مکان مناسبی را برای سکونت انسان فراهم می‌کنند.

به گزارش روز سه شنبه گروه اخبار علمی ایرنا از ساینس دیلی، در این تحقیقات معلوم شد میزان جاذبه بر ابعاد این تونل‌ها تاثیرگذار است. در زمین قطر تونل‌های گدازه حدود 30 متر است. اما در سطح مریخ که شدت جاذبه کمتر است، قطر این تونل‌ها به 250 متر می‌رسد. طول این تونل‌ها در ماه از چندصدمتر تا چند هزار متر است.

محققان برای شناسایی موقعیت این تونل‌های گدازه از ردپای الکترومغناطیسی تونل‌ها استفاده می‌کنند که تشخیص آن توسط رادار از مدار سیاره امکان‌پذیر است. سپس این اطلاعات را بر اساس مدل‌های دیجیتال زمینی تجزیه و تحلیل می‌کنند تا بتوانند وضعیت و ساختار این تونل‌ها را در زمین و سیارات دیگر مقایسه کنند.

تونل‌های گدازه در اثر جریان یافتن گدازه‌های داغ حاصل از فعالیت‌های آتشفشانی، در نزدیکی سطح سیاره یا در اثر سرازیر شدن گدازه‌ها به شکاف‌های موجود بین لایه‌های سنگی موجود در پوسته سیاره، شکل می‌گیرند. این تونل‌ها محیطی را فراهم می‌کنند که از تشعشعات کیهانی و جریان میکرومتری در امان است و زیستگاه بالقوه‌ای را برای ماموریت‌های فضایی آینده در اختیار می‌گذارد. همچنین این تونل‌ها فضای وسیع و کافی را برای نصب و راه‌اندازی تجهیزات موردنیاز فضانوردان فراهم می‌کنند.