در ماه ژوئن سال 2015 زمانی که دوربین های فضاپیمای افق های نو (نیوهورایزنز) متوجه رنگ مایل به قرمز ناحیه قطبی بزرگترین قمر پلوتو یعنی شارون شد؛ دانشمندان به دو موضوع پی بردند: اوّل اینکه آنها هیچوقت چیزی شبیه این را در منظومه شمسی ندیده بودند و دوم اینکه بسیار مشتاق بودند ببینند چه داستانی پشت این اتفاق نهفته است.
بعد از بررسی تصاویر و اطلاعاتی که فضاپیمای افق های نو (نیوهورایزنز) در پرواز تاریخی‌اش میان سیستم پلوتو در ماه ژوئیه (جولای) 2015 به زمین فرستاد، دانشمندان فکر می‌کنند پرده از این راز برداشته‌اند؛ چراکه آنها در این هفته در مجله بین المللی علمی طبیعت (international scientific journal Nature) اطلاعات زیر را منتشر کرده‌اند:
رنگ قطبی شارون از خود پلوتو می‌آید؛ وقتی گاز متان که از جو پلوتو خارج می‌شود به دام جاذبه شارون می‌افتد، در آنجا یخ می‌زند و سطحی یخی را در قطب شارون تشکیل می‌دهد؛ بعد از این اتفاقات تابش فرابنفش خورشید باعث می‌شود که متان تبدیل به هیدروکربنی سنگین تر شود و در نهایت به رنگ ماده‌ای مایل به قرمز به نام تولین در بیاید.
محققان تصاویری که فضاپیمای افق های نو (نیوهورایزنز) از شارون دریافت کرده‌اند را به همراه جزئیات با مدل های کامپیوتری ترکیب کردند تا ببینند چگونه یخ روی این قمر تشکیل می‌شود.
دانشمندان این مأموریت قبلا گفته بودند گاز متانی که از جو پلوتو خارج می‌شود به وسیله قطب شمال شارون گیر می‌افتد و آرام آرام تبدیل به ماده‌ای مایل به قرمز می‌شود اما آنها مدلی را برای این نظریه ارائه ندادند.
تیم نیوهورایزنز به بررسی اطلاعات موجود پرداختند تا ببینند آیا شرایط این قمر به اندازه ایالت تگزاس ( با قطر 753 مایل یا 1212 کیلومتر) به نحوی است که بتواند گاز متان را جذب کرده و درون خود تغییراتی ایجاد کند یا خیر. مدل ارائه شده از پلوتو و شارون (که 248 سال زمینی طول می‌کشد تا آنها به دور خورشید بچرخند.) برخی از آب و هوای ناملایم قطب های شارون را مشخص می‌کند؛ جایی که 100 سال پیاپی نور خورشید می‌تابد و 100 سال پیاپی هم تاریکی است. دمای سطح این قمر طی این زمستان های طولانی به 430- درجه فارنهایت (257- درجه سلسیوس) می‌رسد، آنقدر سرد که برای یخ زدن گاز متان و تبدیل آن به ماده ای جامد کافی است.
Alan Stern می‌گوید:
این تحقیق یکی از بزرگترین رازهای شارون، قمر بزرگ پلوتو را برای ما حل می‌کند و به ما می‌گوید سیارات کوچک دیگر به همراه اقمارشان در کمربند کویپر هم ممکن است مانند پلوتو و شارون باشند یا حتی انتقال جوی بیشتری در اقمارشان وجود داشته باشد.
منبع: NASA