پس از انجام مراحل مختلف، سیستم پیش‌رانه‌ی فضاپیمای شکارچی، توانست
با موفقیت، یک شبیه‌سازی دوازده دقیقه‌ای از احتراق زمان پرتاب را، پشت سر بگذارد.
مارک کراسیچ، مدیر برنامه‌ی شکارچی در مرکز فضایی جانسون ناسا، می‌گوید:
"قرار گرفتن فضاپیمای شکارچی در مدار ماه، و برگرداندن خدمه به
زمین، نیازمند دقتی مضاعف در طراحی مسیر و هم‌چنین، سیستم سوخت‌رسانی و احتراق
موتورهای آن می‌باشد. هرچه آزمایش‌های بیشتری بر روی این فضاپیما صورت بگیرد، ما
را به اهداف سفر به ماه و فراتر از آن، نزدیک‌تر می‌کند."
آزمایش روز پنجم آگوست، تحت نظارت یک سیستم پیش‌رانش مورد تأیید ناسا
در نیومکزیکو صورت گرفت.
این آزمایش، یکی از سخت‌ترین شرایط ممکن، یعنی هنگامی که فضاپیما با
وجود آغاز احتراق موتورهایش، نمی‌تواند از زمین بلند شده و در مدار قرار بگیرد را،
شبیه‌سازی می‌نمود.
این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که طبقه‌ی پیش‌رانش سرد موقتی (ICPS)، نمی‌تواند فضاپیما را راهی مسیر خودش به سمت ماه نماید؛ در این
صورت، فضاپیمای شکارچی، زودتر از موعد، به صورت عمدی
خود را از ICPS جدا
می‌کند؛ سپس، موتورهای گردونه‌ی خدمات روشن شده و فضاپیما را در یک مدار موقتی و
ایمن، قرار می‌دهند.
این عمل، زمان لازم را به خدمه می‌دهد، تا با
بررسی شرایط، یا از سناریوی جایگزین برای ادامه‌ی مأموریت استفاده نمایند، و یا
مسیر بازگشت به زمین را در پیش بگیرند؛ حتی اگر مسیر پرواز و یا مأموریت اصلی با
تغییر مواجه شده باشد، شکارچی و خدمه‌ی آن، با استفاده از این سناریوی جایگزین، هم‌چنان
قادر به دست‌یابی به اهداف دیگر مأموریت، خواهند بود.
در طی این آزمایش، مهندسان توانستند، علاوه بر
هشت موتور کمکی گردونه‌ی خدمات، با احتراق هم‌زمان موتور اصلی آن، سناریوی نرسیدن
به مدار را با موفقیت شبیه‌سازی نمایند.
هم‌چنین، هر کدام از شش غلاف چهارتایی پیش‌ران‌های
کنترلی نیز، به تناوب، برای شبیه‌سازی عملیات نتظیم و کنترل ارتفاع، مورد آزمایش
قرار گرفتند.
در مجموع، تمامی سه کلاس از موتورهای این
فضاپیما، برای سنجش ظرفیت‌های کلی پیش‌رانش آن‌ها، مورد بررسی واقع شدند.
جاش فری، معاون مدیر گردونه‌ی خدمات شکارچی، از مرکز تحقیقات گلن ناسا
می‌گوید:
"این سخت‌ترین و پرفشارترین آزمایش ممکن بر روی سیستم بود؛ به
نحوی که تمامی بخش‌ها، شامل تانکرهای سوخت و دریچه‌ها مورد بررسی قرار گرفتند."
وی افزود:
"تیمی متشکل از کشورهای مختلف، ماه‌ها بر روی این آزمایش، با یک‌دیگر
کار کرده‌اند."
جیم ویترو، یکی از مدیران پروژه، گفت:
"آزمایش‌های صورت‌گرفته، کمک شایانی به درک بهتر ما از عملیات
پیش‌رانش گردونه‌ی خدمات، نمود.
این آزمایش احتراق، تنها یکی از چند آزمایش مربوط به حالت‌های تصادفی
و شرایط پر از استرس احتمالی در حین پرتاب بود. آزمایش‌ها، تا چند روز مانده به
پرتاب نیز، ادامه خواهند داشت."
گردونه‌ی خدمات فضاپیمای شکارچی، انرژی و مواد مصرفی فضانوردان،
همانند، آب، اکسیژن و نیتروژن را تأمین خواهد نمود.
در حال حاضر، مهندسان ناسا در مرکز فضایی کندی، در حال الصاق گردونه‌ی
خدمه و گردونه‌ی خدمات به یک‌دیگر هستند.
این فضاپیما قرار است تا اواخر فصل پاییز امسال، برای انجام یک مانور شبیه‌سازی‌شده
در فضا، به پایگاه پلوم بروک ناسا منتقل شود.
پس از اتمام این مرحله، فضاپیما برای انجام فرآیند نهایی و اتصال به
سامانه‌ی پرتاب فضایی (SLS)، به مرکز فضایی کندی بازگردانده
خواهد شد.
آرتمیس1، اولین آزمایش کامل سامانه‌ی پرتاب
فضایی و فضاپیمای بدون سرنشین شکارچی، پس از ارسال به نزدیکی ماه خواهد بود.
اما، آرتمیس2،
پس از سال‌ها، اولین پروژه‌ی سرنشین‌دار ناسا، راه فرود اولین زن، و هم‌چنین مردان
دیگری از زمین بر روی کره‌ی ماه را هموار خواهد نمود.
این پروژه، قرار است تا سال 2024 به واقعیت تبدیل
شده و گام مهمی، برای مأموریت‌های بعدی به مقصد مریخ را، بردارد.
• منابع:
1. وب‌سایت ناسا - بخش اخبار،
• مترجم: معین پاکجو