به گزارش ایسنا، در پروژه ساخت شبیه‌ساز فضا، سه سامانه محفظه شبیه‌ساز آزمون حرارتی خلاء، طراحی و ساخته شده که حجم یکی از سامانه‌ها حدود ۱۴ مترمکعب و دو محفظه دیگر دارای حجم ۱.۵ مترمکعب است.

این سامانه‌ها دارای سپر و صفحه قرارگیری قطعات هستند و دمای آنها به وسیله لامپ‌های حرارتی مادون قرمز و نیتروژن مایع کنترل می‌شود. همچنین یک شبیه‌ساز خورشیدی بزرگ با پرتوی تابشی به قطر یک متر و چگالی توان ۱۴۰۰ وات بر متر مربع طراحی و ساخته شده است.

پرتوی تابشی این سامانه خورشیدی به وسیله ۹ عدد لامپ ۲.۵ کیلووات و آینه‌های بازتابنده بیضوی تولید می‌شود. پرتوی انرژی خورشیدی شبیه‌سازی شده از طریق یک پنجره اپتیکی به قطر ۵۰ سانتیمتر به داخل محفظه فرستاده شده و در داخل محفظه با استفاده از یک آینه بزرگ سهموی موازی و به نقطه مورد نظر تابانده می‌شود.

این سامانه دارای فلنج‌ها و اتصالات الکتریکی هستند. تمام قسمت‌های این سامانه به وسیله نرم‌افزار Lab view مشاهده و کنترل می‌شود.

این شبیه‌ساز در دانشگاه شهید بهشتی و با همکاری وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات، سازمان فضایی ایران و پژوهشگاه فضایی به نتیجه رسیده است.

شبیه‌ساز فضایی سیستمی است که سعی می‌کند فضای خارجی و یا تجربه پرواز فضایی در یک فضاپیما را تا حد امکان به طور واقعی، شبیه‌سازی کند. این موضوع شامل اتاقک شبیه‌سازی بر روی رم‌های هیدرولیک است و به وسیله تکنولوژی رایانه، منبع آب ویژه برای شبیه‌سازی بی وزنی، و وسایلی که برای مطالعه فیزیک و محیط فضا بکار می‌رود، کنترل می‌شود.