ان‌جی‌سی

بعد از سحابی خرچنگ یا همان ام1، این خوشه ستاره‌ای غول آسا، دومین عضو فهرست معروف مسیه را تشکیل می‌دهد؛ فهرستی که شارل مسیه، در قرن هجدهم از اجرامی که دنباله دار نیستند، تهیه کرد.

ام100، یک کهکشان مارپیچی باشکوه است که به عنوان یک کهکشان مارپیچی گرند دیزاین شناخته می‌شود.

این نمای آسمانی زیبا و جالب در ساعت های اوّلیه روز 17 دسامبر (26 آذر)، همزمان با قرار گرفتن دنباله دار ویرتانن به نزدیک ترین فاصله‌اش نسبت به زمین گرفته شده.

کهکشان مارپیچی بزرگ ان‌جی‌سی 1055 در بالا سمت چپ به همراه کهکشان مارپیچی مسیه 77 (ام 77) در پایین سمت راست در این نمای کیهانی زیبا از صورت فلکی نهنگ قابل مشاهده هستند.

ابرهای متشکل از گرد و غبار کیهانی در سرتاسر این تصویر سراسرنمای تلسکوپی در نزدیکی مرز شمالی صورت فلکی تاج جنوبی به چشم می‌خورد.

به این ابر کیهانی که با نام ان‌جی‌سی 281 دسته بندی شده است نگاه کنید، احتمالاً ظاهر این سحابی باعث شده تا ستاره های خوشه باز آی‌سی 1590 را نبینید.

سحابی رطیل که همچنین با نام 30 ماهی طلایی نیز شناخته می‌شود، بیش از هزار سال نوری قطر دارد. این سحابی که برای خودش یک غول ستاره زایی است، در کهکشان نزدیک ما یعنی ابر ماژلانی بزرگ قرار دارد.

سحابی باشکوه مرداب، با گازهای داغ، پر شده است و خانه‌ای برای ستارگان جوان زیادی است.

اشکال تاریک با لبه های روشنی که در سحابی پر از گرد و غبار ان‌جی‌سی 6188 قرار گرفته‌اند، ده‌ها سال نوری درازا دارند.